พงศ์พรหม ซัด! เด็กไทยรุ่นใหม่ ขี้แพ้ โทษแต่คนอื่น

พงศ์พรหม วิจารณ์ ปมดราม่าเด็กจุฬาฝึกงาน ชี้ เด็กไทยรักสบาย นิสัยขี้แพ้ ชาติไม่เจริญแต่โทษคนอื่น

ผู้สื่อข่าวโตโจ้นิวส์รายงานว่า นายพงศ์พรหม ยามะรัต แกนนำและผู้ร่วมก่อตั้งพรรคสร้างอนาคตไทย โพสต์ข้อความผ่านเฟสบุ๊คส่วนตัว Pongprom Yamarat ถึงปมข่าวดราม่าเด็กจุฬาฝึกงาน ระบุว่า

ขอโพสต์เรื่องดราม่าเด็กจุฬาฝึกงานหน่อย เพราะมันเกี่ยวกับตัวตนของสังคมไทยมากๆ
ผมเห็นข่าวเด็กจุฬาดราม่าแล้วได้แต่คิดว่า
40 ปีผ่านไป เราก็ยังมีเด็กรุ่นใหม่ๆที่โตมาแล้วอ่อนแอ ขี้แพ้เหมือนเดิม
เด็กรุ่นใหม่ๆไม่ใช่แค่เด็กรุ่นนี้นะครับ
เด็กรุ่นใหม่ๆหมายถึงเด็กที่เคยเป็นรุ่นพี่ผม
เด็กรุ่นผม
เด็กรุ่นน้องผม
จนมาวันนี้ก็เริ่มเป็นเด็กรุ่นหลานผม

อ่อนแอ เหลาะแหละ เปราะบาง งอแง ขี้แพ้เหมือนเดิม

ฝึกงานแล้วงอแง ฉันลูกใคร? ฉันเป็นใคร ไม่รู้จักเหรอ? ดูถูกงาน มันเป็นค่านิยมแปลกๆที่อยู่ในสังคมขี้แพ้มานาน

เอาใหม่

โรงเรียนการโรงแรมสวิส
ค่าเรียนปีละ 3-5 ล้านบาท
ถ้าไปฝึกงานที่ไหนแล้วเห็นเด็กขี้ เยี่ยว แล้วไม่รีบไปจัดการ
สอบตก โดนไล่ออก ตกงาน
มีแค่นี้ เพราะคุณเลือกแล้วว่าคุณจะมาทำในธุรกิจ “การให้บริการ” ครับ
คุณเลือกเอง ไม่ได้มีใครบังคับ

เราจึงเห็นผู้จัดการโรงแรมชาวฝรั่งเก่งๆ เงินเดือน 300,000-500,000 บาท เดินเช็ดขี้เยี่ยวเด็กอยู่ตามโรงแรม
เพราะเขาถูกฝึกมาแบบนั้นตั้งแต่เรียนหนังสือ

สังเกตุ เอาใจไปใส่ และมี service mind

ส่วนคนไทยจำนวนไม่น้อย
ธุระไม่ใช่ กูอ่อนแอ กูเปราะบาง กูรักสบาย
เกิดมาอยากเป็นเจ้าคนนายคน อยากรวย อยากได้เงินเยอะๆ อยากถ่ายรูปสวยๆ
เป็นมาทุก generation
รุ่นใหม่ โรคนี้ก็ยังไม่หาย ดีไม่ดีอาการหนักขึ้นด้วย เพราะไปดราม่า ประจานความอ่อนแอตัวเองในโลกโซเชียลได้ต่อ

แล้วประเทศมันจะเจริญยังไงครับ?
“นิสัยขยะ” ที่รุ่นผมเห็นตั้งแต่เด็ก ที่เป็นจุดอ่อนที่ทำให้ต่างชาติมองคนไทยว่า “เลือกงาน ขี้งอแง ขี้ดราม่า ขี้อิจฉา ขี้เกียจ”
ไอ้เหี้ย แทนที่จะหมดไปกับคนรุ่นเก่า
แม่งเสือกมีเยอะขึ้น (รุ่นใหม่ดีๆก็มีมาก ผมไม่ได้เหมารวมนะ)

แล้วเราก็มาด่ากันเอง ว่าคนอื่นทำให้ประเทศไม่เจริญ
เด็กจีน เด็กสวิส เด็กเยอรมัน เด็กสิงคโปร์
มันมองว่าอายุ 15-45 คือช่วงเรียนรู้หนัก ทำงานหนัก

ส่วนเด็กไทยจำนวนมากตลอด 40 ปีที่ผมเห็น
รักสบาย อยากสบาย อยากคุยกับเพื่อนทั้งวัน แต่ได้เงินเดือนเยอะๆ ให้งานอะไรก็รู้สึกเป็นภาระชีวิตไปหมด

นี่แหละครับนิสัย “ขี้แพ้” ที่ยังมีอยู่เยอะในสังคมไทย
แต่พอประเทศไม่พัฒนา

สิ่งที่ง่ายสุดคือชี้หน้าโทษคนอื่น โทษคนรุ่นอื่น
แต่ไม่พัฒนาตัวเอง