นิพิฏฐ์ เสียดายปิยบุตร ลั่น อยากให้ทบทวนอีกครั้ง สังคมนี้ควรจะมี อ.ปิยบุตร แสงกนกกุล โลดเล่นให้ความเห็นในวงการเมือง
ผู้สื่อข่าวโตโจ้นิวส์รายงานว่า นายนิพิฏฐ์ อินทรสมบัติ สมาชิกพรรคพลังประชารัฐ โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊กกรณีนายปิยบุตร แสงกนกกุล เลขาธิการคณะก้าวหน้า ประกาศงดแสดงความคิดเห็นทางการเมือง โดยระบุว่า
ถึง อ.ปิยบุตร
-ผมอ่านข่าว ทำนองว่า อ.ปิยบุตร แสงกนกกุล จะไม่วิจารณ์การเมืองอีกแล้ว แต่จะไปเขียนหนังสือและทำงานวิชาการที่ถนัด
-ผมเสียดาย! แม้บางเรื่องผมกับท่านมีความเห็นไม่ตรงกัน แต่ความเห็นหลายเรื่องของท่านน่าสนใจ
-ผมเห็นคนเข้าไปแสดงความเห็นในเฟสบุคของ อ.ปิยบุตร เห็นแล้วผมก็ตกใจ และผมก็เริ่มไม่เข้าใจประชาชนที่วิจารณ์ท่านเหมือนกัน
-นานมาแล้ว ตอนท่านเข้าการเมืองใหม่ๆ ผมเคย debate กับท่าน สัญชาติญาณบอกผมว่า ท่านคือดาวรุ่ง ดวงใหม่ของการเมืองไทย
-ในฐานะที่ผมผ่านการเมืองมาก่อนท่านอย่างยาวนาน ผมจึงน่าจะรู้จักโลกที่เป็นจริง และโลกเสมือนจริงมากกว่าท่าน ผมยังแอบหวั่นว่าท่านจะเดินไปไม่ถึงปลายทาง สุดท้ายสิ่งที่ผมหวั่นก็เป็นจริง อย่างที่ผมเคยเขียนหลายครั้งว่า อุดมการณ์เมื่อมันเดินมาถึงปลายทาง บางครั้ง มันก็เหลือเพียงแต่ซาก
-ผมผ่านการเมืองยุคสงครามเย็นมา มีคำเปรียบเทียบว่า “แม้เราไม่ใช่ชอบคอมมิวนิสต์ แต่เราก็ไม่เป็นศัตรูกับคนที่เป็นคอมมิวนิสต์” เราเห็นต่างกันบางเรื่องเท่านั้น แต่เราไม่ใช่ศัตรูกันอย่างแน่นอน
-ผมกวาดหนังสือ”การปฏิวัติฝรั่งเศส” มาอ่านทุกเล่ม ทั้งที่เป็นภาษาไทย และที่เป็นภาษาฝรั่งเศสให้เขาอ่านและแปลให้ฟัง เพื่อจะมาโต้แย้งกับท่าน เมื่อท่านไม่แสดงความเห็นทางการเมือง ผมคืนหนังสือนั้นไปหมดแล้ว
-ผมอยากจะกล่าวว่า สังคมไหนที่ไม่ปกป้องคนที่เห็นต่าง แน่นอนว่า สังคมนั้นคือสังคมเผด็จการ
-คนไทยสูญเสียความสามารถในการรับฟังซึ่งกันและกันไปอย่างสิ้นเชิง ประชาธิปไตยที่อาจารย์หวังจึงเหี่ยวเฉาก่อนที่จะเบิกบาน
-เราสร้างสังคมให้อยู่ในกลุ่มปิด ที่สื่อสาร และรับฟังกันเฉพาะคนในกลุ่มเดียวกัน ตามความเห็นของแคสส์ ซันสไตน์ แห่งม.ฮาร์วาร์ด ที่เรียกว่า “ห้องแห่งเสียงสะท้อน”(echo chamber)
-ผมตระหนักถึงเรื่องนี้ ผมจึงเดินออกจากประชาธิปไตย(เพียวๆ) มาสมาทานเป็นนัก “เสรีนิยมประชาธิปไตย” ไม่ยุ่งกับสังคมที่เป็นอยู่ใน”ห้องแห่งเสียงสะท้อน” ผมจึงไม่ยุ่งกับรัฐ และรัฐก็อย่ามายุ่งกับผม
-ใครจะเห็นด้วย หรือ ไม่เห็นด้วยกับผมก็ตามสบายเถิด เพราะผมไม่ใช่นักประชาธิปไตย ที่แออัดกันอยู่ในห้องแห่งเสียงสะท้อน (echo chamber)
-ผมเพียงเห็นว่า สังคมนี้ ควรจะมี อ.ปิยบุตร แสงกนกกุล โลดเล่นให้ความเห็นในวงการเมือง ถ้าทบทวนได้ผมอยากให้อาจารย์ทบทวน เพราะถ้าอาจารย์หยุด ผมก็คงเฉาเพราะไม่รู้จะเถียงกับใครเพื่อให้เกิดปัญญา/
ผมไม่ใช่ด้อมส้ม
#เพื่อไม่พลาดข่าวสารดีๆ อย่าลืมกดติดตามพวกเรา TOJO NEWS
