การเมืองไทยไม่พัฒนา เพราะไม่เอาเรื่องจริงมาคุยกัน

..เห็นโพลเจ้านึงทำสำรวจเกี่ยวกับการเลือกตั้งเมื่อไม่นานมานี้ ว่าเหตุใดพรรคการเมืองหนึ่งจึงพ่ายแพ้ให้แก่อีกพรรคหนึ่ง ซึ่งหากจะว่าไปแล้ว ในหลักใหญ่นั้นผลโพลก็มีส่วนถูกอยู่บ้าง เช่น พรรคหนึ่งอยู่มานานแต่ไม่มีผลงานประชาชนจึงเบื่อ , หัวหน้าพรรคหนึ่งมีกระแสความนิยมดีกว่าของอีกฝ่ายหนึ่ง เป็นต้น 

แต่ที่กล่าวมานั้นไม่ใช่ปัจจัยหลัก เป็นเพียงปัจจัยรองที่ไม่ได้มีผลอะไรต่อผลการเลือกตั้งมากมายนัก เพราะแท้ที่จริงแล้วปัจจัยสำคัญที่สุดในการเลือกตั้งไม่ว่าจะระดับชาติหรือระดับท้องถิ่นก็คือ ‘การใช้เงินซื้อเสียง’ และ ‘การใช้ความได้เปรียบทางอำนาจ’ เพื่อสั่งการเจ้าหน้าที่รัฐ และรวมถึงเพื่อปกครองกลุ่มอิทธิพลท้องถิ่น ซึ่งได้แก่พวกเจ้าพ่อมาเฟียต่างๆ

หลายสิบปีที่ผ่านมา กฎหมายการเลือกตั้งไม่เคยถูกบังคับใช้อย่างเป็นรูปธรรมเลยสักครั้ง ในขณะที่เจ้าหน้าที่ผู้รับผิดชอบก็นั่งทำเป็นทองไม่รู้ร้อนอยู่ เพราะถูกแต่งตั้งและชักใยโดยกลุ่มที่อยู่เบื้องหลัง ซึ่งเป็นต้นเหตุแห่งการทุจริต โดยพรรคการเมืองใหญ่ต่างแข่งกันใช้อำนาจและเงินทุน จนประชาชนขาดอิสรภาพในการตัดสินใจ และยอมพ่ายแพ้ต่ออำนาจเงิน 500 1,000 หรือ 1,500 บาท ทุกๆครั้งไป

ตราบใดที่คนฐานใหญ่ในประเทศยังมีฐานะยากจนอยู่เป็นจำนวนมาก และผู้รักษากฎหมายไม่ทำหน้าที่ของตน นักการเมืองเลวที่มองเห็นโอกาสก็จะใช้ช่องทางนี้ซ้ำๆ สังคมจะยิ่งเหลื่อมล้ำมากขึ้น ความห่างระหว่างชนชั้นจะยิ่งมีมากขึ้น โอกาสที่จะเห็นสังคมเท่าเทียมกันยิ่งน้อยลงไปทุกที

ในฐานะประชาชน เราสามารถต่อสู้กับวงจรอุบาทว์นี้ได้ด้วยการไม่ขายเสียง หากจำเป็นต้องรับเงินก็รับไป แต่อย่าลงคะแนนให้ ในฐานะสื่อก็สามารถเลือกที่จะนำเสนอข้อเท็จจริงในทุกครั้งที่มีการเลือกตั้ง และในฐานะสำนักโพลล์ ก็ควรกำหนดหัวข้อคำถามให้ถูกต้อง เพื่อให้ผลสำรวจออกมาสอดคล้องกับความเป็นจริง 

หากยังเข้าใจกันว่าผลการเลือกตั้งมีปัจจัยจากนโยบายและกระแสความชื่นชอบเป็นตัวกำหนด มันก็ไม่ต่างจากขยะที่ถูกซุกไว้ใต้พรม ไม่ยอมเอาเรื่องจริงที่เน่าเหม็นมาคุยกัน